فرمول صابون

فرمولاسیون صابون

شرکت مهندسی کاراندیش صنعت شیمی انواع فرمولاسیون صابون و خط تولید صابون را طبق جدیدترین روش های ساخت و تولید و مورد تایید بهداشت و استاندارد  ملی مبتنی بر تجربه مهندسین و محققین شیمی خود ارائه می نماید.

اولین شواهد درباره ماده صابون مانند مربوط به 2800 سال قبل از میلاد است. همه آنها با مخلوط کردن چربی ، روغن و نمک صابون درست کردند. صابون بیشتر برای تمیز کردن ظروف یا کالاهای پخت و پز تولید یا برای مصارف دارویی استفاده می شده است.

صابون محصولی ساخته شده از مواد طبیعی است که ممکن است شامل محصولات گیاهی و حیوانی باشد، از جمله مواردی مانند: چربی حیوانات، مانند پیه یا روغن نباتی ، مانند روغن کرچک ، زیتون یا نارگیل. ظاهراً صابون نام خود را از کوه ساپو در رم گرفته است. اولین صابون توسط بابلی ها حدود سال 2800 قبل از میلاد ساخته شد. اشاره های اولیه به ساخت صابون برای استفاده از صابون در صنعت نساجی و دارویی بود. امروزه صابون از چربی ها و مواد قلیایی تولید می شود. روش فرآیند سرد امروزه محبوب ترین فرآیند ساخت صابون است.

صابون، به تعریف علم شیمی، نمک یک اسید چرب است. صابون عمدتاً برای شست‌وشو، حمام‌کردن و پاکیزگی استفاده می‌شود، ولی در ریسیدن پارچه هم از صابون استفاده می‌گردد و جزء مهمی از روان‌سازها است. به ترکیب صابون با روغن به صورت نسبتاً جامد «گریس» گفته می‌شود. صابون‌های تمیزکاری و تطهیر عمدتاً از جمع‌آوری روغن‌ها و چربی‌های گیاهی و حیوانی با محلول غلیظ سود سوز آور به‌دست می‌آیند. چربی‌ها و روغن‌ها ترکیبی از تری‌گلیسریدها هستند: سه مولکول اسید چرب به یک مولکول گلیسرول متصل شده‌است.

از آنجا که نمک های اسیدهای چرب هستند, طبقه بندی عمده صابونها با هویت Mn + تعیین می شود.وقتی M سدیم یا پتاسیم باشد ، صابون ها را صابون های توالت می نامند که برای شستن دست استفاده می شوند. بسیاری از داروهای فلزی (Mg2 + ، Ca2 + و سایر موارد) صابون فلزی می دهند.وقتی Li است، نتیجه آن صابون لیتیوم است (به عنوان مثال ، استئارات لیتیوم)، که در گریس های با کارایی بالا استفاده می شود.

صابون های غیر توالت

صابون ها اجزای اصلی اکثر روغن های روان کننده و غلیظ کننده هستند.گریس ها معمولاً امولسیون صابون کلسیم یا صابون لیتیوم و روغن معدنی هستند. بسیاری از صابونهای فلزی دیگر نیز از جمله آلومینیوم ، سدیم و مخلوط آنها مفید هستند.

صابون های توالت

در یک محیط داخلی ، "صابون" معمولاً به چیزی گفته می شود که از نظر فنی صابون توالت نامیده می شود و برای نظافت منزل و شخصی استفاده می شود.هنگامی که برای تمیز کردن استفاده می شود ، صابون ذرات و آلودگی را حل می کند ، که می تواند از ماده تمیز شده جدا شود.مولکول های روغن و چربی نامحلول در داخل میسل ها ، کره های ریز تشکیل شده از مولکول های صابون با گروه های آب دوست قطبی (جذب آب) در خارج و محصور شدن یک جیب چربی دوست (جذب کننده چربی) ، که باعث محافظت از مولکول های روغن / چربی از آب می شود، به هم پیوند می خورند.

تولید صابون توالت
تولید صابون های توالت معمولاً صابون زدایی از تری گلیسیریدها را که روغنها و چربیهای گیاهی یا حیوانی هستند ، در پی دارد. یک محلول قلیایی (اغلب لیس یا هیدروکسید سدیم) باعث صابون سازی می شود که در نتیجه چربی های تری گلیسیرید ابتدا به نمک های اسیدهای چرب هیدرولیز می شوند. گلیسرول (گلیسیرین) آزاد می شود. گلیسیرین می تواند به عنوان یک ماده نرم کننده در محصول صابون باقی بماند ، گرچه گاهی اوقات جدا می شود.
نوع فلز قلیایی مورد استفاده نوع محصول صابون را تعیین می کند. صابون های سدیم، تهیه شده از هیدروکسید سدیم، سفت هستند، در حالی که صابون های پتاسیم، حاصل از هیدروکسید پتاسیم، نرم تر یا اغلب مایع هستند. از نظر تاریخی، هیدروکسید پتاسیم از خاکستر گل ماسه یا گیاهان دیگر استخراج می شد. صابون های لیتیوم نیز سفت هستند. اینها منحصراً در گریس ها استفاده می شوند.
برای تهیه صابون های توالت، تری گلیسیرید (روغن و چربی) از روغن نارگیل، زیتون، یا نخل و همچنین پیه مشتق می شود. تری گلیسیرید نام شیمیایی تسترهای اسیدهای چرب و گلیسیرین است. صابونی که از روغن زیتون خالص تهیه شده و گاهی اوقات آن را صابون کاستیل یا صابون مارسی می نامند، به دلیل ملایمت خاص خود مشهور است. اصطلاح "کاستیل" نیز گاهی اوقات به صابون های مخلوط روغن، اما درصد بالایی از روغن زیتون اطلاق می شود.

صابون‌ها، با ایجاد امولسیون پایدار ولی ناهمگن از چرکها که چربی اند، باعث ایجاد یک کلوئید امولسیون و در نتیجه اتصال مولکول‌های صابون به چربی‌ها از بخش آلکیل (زنجیره بلند کربنی) و اتصال صابون از سرقطبی خودبه مولکول‌های آب باعث شسته‌شدن چربی‌ها می‌شوند. (قسمت باردار صابون، چربی‌ها را در آب پخش می‌کند و با آب، که «قطبی» است، جاذبه برقرار می‌نماید و قسمت هیدروکربنی هم با چربی‌ها جاذبه ایجاد می‌کند.

1) مطابق با تکنولوژی روز

2) مواد اولیه با کیفیت

3) سازگار با PH پوست

4) نرمی و لطافت و عدم خشکی پوست

5) بدون ایجاد حساسیت پوستی

صابون و سایر شوینده‌ها دارای موادی هستند که می‌تواند به پوست آسیب برساند و استفاده طولانی مدت از آن پوست صورت را خشک، زبر و کدر می‌کند. از طرف دیگر، افرادی که پوست چربی دارند بر این باور هستند که برای کاهش چربی پوست خود بهتر است صورت خود را با شوینده‌ها و صابون بشویند در صورتی که با این کار ممکن است چربی پوست خود را دستکاری کنند و موجب چربی یا خشکی بیش از حد پوست خود و همچنین پوست پوست شدن آن و افزایش آکنه‌های پوستی شوند.

در واقع شوینده‌های شیمیایی سبب بر هم خوردن تعادل چربی بدن و پوست شما می‌شود. وجود موادی همچون سدیم لورت سولفات در مواد شیمیایی و صابون‌ها گواه بر این ادعا است که موجب خشک و حساس شدن پوست صورت می‌شود. علاوه بر این، پوست صورت بسیار حساس است و می‌تواند بیشتر از قسمت‌های دیگر بدن تحت تاثیر مواد شیمیایی و شوینده قرار گیرد. به همین علت توصیه می‌شود که به جای استفاده از صابون و مواد شوینده صورت خود را تنها با آب ولرم شست و شو دهید.

1) از مصرف صابون هاي معمولي براي افراد با پوست خشک و حساس پرهيز کنيم و به جاي آن از صابون هايي با PH اسيدي که سيندنت ناميده مي شوند، استفاده کنيم که در اين صورت صابون ايده آلي براي مصارف شستشوي روزمره افراد با پوست خشک و حساس خواهد شد.
لازم است براي پوست هاي خشک و حساس بدون عارضه، از صابون هايي با PH بين 3 و 6 استفاده کرد.
2) براي شيرخواران بهتر است از صابون هايي با PH خنثي که عوامل چرب فوق الذکر به آنها افزوده شده و تحت عنوان صابون هاي با PH خنثي چرب ناميده مي شود، استفاده کرد.
3) صابون هاي آنتي باکتريال براي پوست هاي بدون عارضه و طبيعي، مناسب نيست.
4) افراد مبتلا به آکنه( جوش) نيز برحسب اين که تحت درمان تجويزي پزشک قرار دارند يا قرار ندارند، مي توانند با مراجعه به پزشک، نسبت به نوع خاص صابون ها اقدام کنند.
5) از هر محصول شوينده اي که استفاده مي کنيد، بايد در پايان حتماً پوست را با مقدار مناسبي آب بشوييد تا کف و مواد باقيمانده از پوست پاک شوند.